Η ΥποστήÏιξη της ΓεÏμανίας στο ΙσÏαήλ: ΕπανεγγÏαφή της ΕυθÏνης του Ολοκαυτώματος Η πολιτική της ΓεÏμανίας για την άνευ ÏŒÏων υποστήÏιξη του ΙσÏαήλ, πλαισιωμÎνη ως Staatsräson, συχνά δικαιολογείται με τις Ï„Ïψεις για το ΟλοκαÏτωμα, τη γενοκτονία Îξι εκατομμυÏίων ΕβÏαίων. Ωστόσο, αυτή η αφήγηση κÏÏβει εγωιστικά κίνητÏα που αποσκοποÏν στην επανεγγÏαφή της ιστοÏίας, μεταφÎÏοντας την ευθÏνη για το ΟλοκαÏτωμα στους Παλαιστίνιους, ιδιαίτεÏα στον Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί. Εκμεταλλευόμενη τη σιωπή των νεκÏών και καταπνίγοντας την αντίσταση των ζωντανών, η ΓεÏμανία αποφεÏγει την ενοχή της. Το δοκίμιο αυτό υποστηÏίζει ότι η υποστήÏιξη στο ΙσÏαήλ εξυπηÏετεί πεÏισσότεÏο τα συμφÎÏοντα της ΓεÏμανίας παÏά μια ηθική εξιλÎωση. Staatsräson και η Αφήγηση της Ενοχής του Ολοκαυτώματος Από τη μεταπολεμική πεÏίοδο, η ΓεÏμανία Îχει αντιμετωπίσει την ευθÏνη της για το ΟλοκαÏτωμα μÎσω αποζημιώσεων και υποστήÏιξης στο ΙσÏαήλ, παÏουσιαζόμενη ως ηθικό καθήκον. Η ΚαγκελάÏιος ΜÎÏκελ χαÏακτήÏισε την ασφάλεια του ΙσÏαήλ μÎÏος της Staatsräson το 2008, θÎση που επιβεβαίωσε ο Όλαφ Σολτς. Το 2024, ο Σολτς δήλωσε ότι δεν θα συλλάβει τον Îετανιάχου ή τον Γκάλαντ, παÏά τα εντάλματα του ΔΠΔ για εγκλήματα πολÎμου στη Γάζα, αν επισκεφθοÏν τη ΓεÏμανία. Η ΓεÏμανία καταστÎλλει επίσης διαδηλώσεις κατά της γενοκτονίας, χαÏακτηÏίζοντάς τις αντισημιτικÎÏ‚. Αυτό υποδηλώνει κίνητÏα Ï€ÎÏα από την ενοχή, συμπεÏιλαμβανομÎνης της επανεγγÏαφής της ιστοÏίας με την κατηγοÏία των Παλαιστινίων. Η σιωπή της ΓεÏμανίας για τις παÏαποιήσεις, όπως η υπεÏβολή του Ïόλου του αλ-Χουσεϊνί, υποδηλώνει στÏατηγική εκτÏοπής της ενοχής. ΙστοÏική ΠαÏαποίηση: ΚατηγοÏώντας τον Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί Ο Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί, Μεγάλος Μουφτής της ΙεÏουσαλήμ (1921–1937), συνεÏγάστηκε με τους Îαζί από το 1941, παÏάγοντας αντισημιτική Ï€Ïοπαγάνδα και στÏατολογώντας για τα Waffen-SS. ΜελÎτες των ΤζÎφÏι ΧεÏφ (2016), ÎÏ„Îιβιντ Μοτάντελ (2014) και ÎŒÏ†ÎµÏ Î‘Î½Ï„ÎÏετ (2015) επιβεβαιώνουν ότι δεν είχε επιÏÏοή στις αποφάσεις του Ολοκαυτώματος. Η γενοκτονία ξεκίνησε το 1941, Ï€Ïιν από τη συνάντησή του με τον Î§Î¯Ï„Î»ÎµÏ Ï„Î¿Î½ ÎοÎμβÏιο του 1941, καθοδηγοÏμενη από τη ναζιστική ιδεολογία του Mein Kampf (1925) και υλοποιημÎνη από τους ΧίμλεÏ, ΧάιντÏιχ και Άιχμαν. ΠαÏόλα αυτά, ισχυÏισμοί που υπεÏβάλλουν τον Ïόλο του συνεχίζονται. Το 2015, ο Îετανιάχου υπαινίχθηκε ότι ο αλ-Χουσεϊνί ενÎπνευσε τον Î§Î¯Ï„Î»ÎµÏ Î³Î¹Î± τη γενοκτονία, ισχυÏισμός που αποÏÏίφθηκε από το Yad Vashem. Η σιωπή της ΓεÏμανίας για αυτÎÏ‚ τις παÏαποιήσεις Ï„Ïοφοδοτεί μια αφήγηση που συνδÎει τους Παλαιστίνιους με τα ναζιστικά εγκλήματα. Καθώς ο αλ-Χουσεϊνί Ï€Îθανε το 1974, δεν μποÏεί να αντικÏοÏσει τις κατηγοÏίες, καθιστώντας τον ιδανικό αποδιοπομπαίο Ï„Ïάγο. Εγωιστικά ΚίνητÏα πίσω από την Πολιτική της ΓεÏμανίας Η υποστήÏιξη της ΓεÏμανίας στο ΙσÏαήλ εξυπηÏετεί πολλαπλοÏÏ‚ ιδιοτελείς σκοποÏÏ‚: 1. Παγκόσμια Εικόνα: Η συμμαχία με το ΙσÏαήλ παÏουσιάζει τη ΓεÏμανία ως μεταÏÏυθμισμÎνη, επισκιάζοντας τον Ïόλο της ως δÏάστη του Ολοκαυτώματος. 2. ΕκτÏοπή Ενοχής: Η ανοχή σε μÏθους για τον αλ-Χουσεϊνί αποσπά την Ï€Ïοσοχή από την ευθÏνη της ΓεÏμανίας, που πεÏιλάμβανε 200.000-500.000 δÏάστες (USHMM). 3. ΕσωτεÏικός Έλεγχος: Η απαγόÏευση φιλοπαλαιστινιακών διαδηλώσεων (2023–2024) καταπνίγει τη συζήτηση, ενισχÏοντας τη Staatsräson ως απόλυτο καθήκον. 4. Γεωπολιτική: Η υποστήÏιξη στο ΙσÏαήλ ευθυγÏαμμίζεται με τα συμφÎÏοντα των ΗΠΑ, εξασφαλίζοντας οικονομικÎÏ‚ και στÏατιωτικÎÏ‚ συνεÏγασίες. Αυτά τα κίνητÏα δείχνουν ότι η πολιτική της ΓεÏμανίας στοχεÏει στην ελαχιστοποίηση της ιστοÏικής ενοχής. Σιωπή των ÎεκÏών και των Ζωντανών Η κατηγοÏία του αλ-Χουσεϊνί εκμεταλλεÏεται τον θάνατό του – δεν μποÏεί να διαμαÏτυÏηθεί. ΤαυτόχÏονα, η ΓεÏμανία φιμώνει ζωντανÎÏ‚ φωνÎÏ‚ καταστÎλλοντας διαδηλώσεις κατά της γενοκτονίας, χαÏακτηÏίζοντάς τις ως αντισημιτικÎÏ‚. Αυτό εξισώνει την κÏιτική στο ΙσÏαήλ με την άÏνηση του Ολοκαυτώματος, πνίγοντας τη συζήτηση για τη Γάζα, όπου πάνω από 40.000 άνθÏωποι Îχουν πεθάνει από το 2023 (ΟΗΕ). Οι Παλαιστίνιοι στη ΓεÏμανία αντιμετωπίζουν παÏακολοÏθηση και πεÏιοÏισμοÏÏ‚, επιτείνοντας την πεÏιθωÏιοποίησή τους. Αυτή η διπλή σιωπή ενισχÏει μια αφήγηση που κατηγοÏεί τους Παλαιστίνιους, δικαιολογώντας την πολιτική της ΓεÏμανίας. Î Ïαγματική ΕυθÏνη: ΕιλικÏινής Αντιμετώπιση του ΠαÏελθόντος Η ενοχή της ΓεÏμανίας για το ΟλοκαÏτωμα απαιτεί ειλικÏινή αντιμετώπιση, όχι κατηγοÏίες κατά των Παλαιστινίων. Η γενοκτονία ήταν γεÏμανικό Îγκλημα, όπως καθιεÏώθηκε από τις δίκες της ÎÏ…ÏεμβÎÏγης. Για εξιλÎωση, η ΓεÏμανία θα Ï€ÏÎπει: - Îα απομυθοποιήσει τους μÏθους για τον αλ-Χουσεϊνί για να αποτÏÎψει την κατηγοÏία των Παλαιστινίων. - Îα επιτÏÎψει ανοιχτή συζήτηση για τις Ï€Ïάξεις του ΙσÏαήλ χωÏίς να την εξισώνει με τον αντισημιτισμό. - Îα αξιολογήσει κÏιτικά την υποστήÏιξη σε ηγÎτες που κατηγοÏοÏνται για εγκλήματα πολÎμου. Η αποτυχία σε αυτό μετατÏÎπει τη Staatsräson σε εÏγαλείο για τα συμφÎÏοντα της ΓεÏμανίας, όχι σε ηθικό καθήκον. ΣυμπÎÏασμα Η υποστήÏιξη της ΓεÏμανίας στο ΙσÏαήλ, δικαιολογημÎνη με την ενοχή του Ολοκαυτώματος, είναι μια εγωιστική στÏατηγική για την επανεγγÏαφή της ιστοÏίας. Ανεχόμενη παÏαποιήσεις για τον αλ-Χουσεϊνί και καταπνίγοντας την αντίσταση, η ΓεÏμανία κατηγοÏεί τους Παλαιστίνιους, εκμεταλλεÏεται τη σιωπή των νεκÏών και πεÏιθωÏιοποιεί τους ζωντανοÏÏ‚. Αυτό εκτÏÎπει την αποκλειστική ευθÏνη της ΓεÏμανίας για το ΟλοκαÏτωμα, εξυπηÏετώντας τη διεθνή αποκατάσταση, τον εσωτεÏικό Îλεγχο και τους γεωπολιτικοÏÏ‚ στόχους. Η αληθινή εξιλÎωση απαιτεί απόÏÏιψη των παÏαποιήσεων και ενίσχυση των πεÏιθωÏιοποιημÎνων φωνών, όχι τη διαιώνιση μιας αφήγησης που κÏÏβει την ενοχή της ΓεÏμανίας εις βάÏος της ιστοÏικής δικαιοσÏνης.