Izrael jest państwem terrorystycznym

Wstęp

Państwo Izrael, powstałe w wyniku brutalnych kampanii syjonistycznych
milicji, takich jak Irgun, Lehi i Haganah, niesie dziedzictwo rozlewu
krwi, które odzwierciedla taktyki współczesnych organizacji
terrorystycznych, gdy ocenia się je według standardów stosowanych
obecnie wobec aktorów niepaństwowych. Od wczesnych zamachów i masakr po
współczesne naloty na placówki dyplomatyczne i celowe zabójstwa
politycznych przywódców, działania Izraela ujawniają stały schemat
przemocy majÄ…cy na celu zastraszenie, przymuszenie i wysiedlenie w
celach politycznych. Gdyby takie czyny zostały popełnione przez aktora
niepaństwowego, te działania – obejmujące stulecie – byłyby
jednoznacznie określone jako terroryzm. Jednak Izrael, zakorzeniony w
tej brutalnej historii, w sposób obłudny określa palestyńskie kobiety,
dzieci, pracowników humanitarnych i dziennikarzy jako terrorystów,
często bez dowodów, aby usprawiedliwić swoją agresję. Niniejszy esej
definiuje terroryzm, kataloguje brutalne czyny Izraela z detalami
dotyczącymi ofiar i klasyfikacjami terroryzmu, oraz obnaża hipokryzję
jego etykietowania terrorystycznego, argumentując, że działania Izraela,
od jego powstania po ataki na cele dyplomatyczne w 2024 roku, oznaczajÄ…
go jako państwo terrorystyczne.

Rozdział 1: Definicja terroryzmu

Terroryzm, zgodnie z definicjÄ… Globalnej Bazy Danych Terroryzmu (GTD),
to „zagrożenie lub faktyczne użycie nielegalnej siły i przemocy przez
aktora niepaństwowego w celu osiągnięcia politycznego, ekonomicznego,
religijnego lub społecznego celu poprzez strach, przymus lub
zastraszenie, zazwyczaj wymierzone w cywilów lub osoby niebędące
kombatantami”. Kluczowe elementy obejmują intencję (przymus poprzez
strach), cele (cywile, infrastruktura lub postacie symboliczne) oraz
aktorów (jednostki niepaństwowe). Chociaż działania państwowe są zwykle
oceniane w ramach międzynarodowego prawa humanitarnego (np. Konwencji
Genewskich), hipotetyczne zastosowanie tego ramienia terroryzmu do
działań państwowych ujawnia, czy są one zgodne z taktykami
terrorystycznymi. Wskaźniki obejmują celowe szkodzenie cywilom,
nieproporcjonalne użycie siły lub działania mające na celu zastraszenie
lub wysiedlenie ludności. W przypadku Izraela i jego syjonistycznych
poprzedników, ta perspektywa ujawnia strategię przemocy w celu
zapewnienia państwowości, kontroli terytorialnej lub dominacji
regionalnej, podobnÄ… do taktyk stosowanych przez grupy takie jak
Al-Kaida czy ISIS. Ta definicja stanowi ramy dla analizy działań Izraela
jako terroryzmu, poddając je tym samym standardom, co aktorów
niepaństwowych.

Rozdział 2: Chronologiczna lista aktów terrorystycznych Izraela i jego poprzedników

Poniżej znajduje się wyczerpująca, chronologiczna lista działań grup
syjonistycznych (Irgun, Lehi, Haganah) oraz państwa Izrael, w tym atak z
2024 roku na ambasadę Iranu w Damaszku oraz zabójstwo Ismaila Haniyeha w
Teheranie, z detalami dotyczącymi ofiar i wyjaśnieniami ich klasyfikacji
jako terroryzmu według współczesnych standardów. Każdy czyn jest
oceniany, jakby został popełniony przez aktora niepaństwowego, opierając
się na dokumentach historycznych, raportach ONZ i wiarygodnych źródłach
medialnych.

-   Czerwiec 1924: Zabójstwo Jacoba Israëla de Haana (Jerozolima)
    -   Szczegóły: Haganah, na rozkaz Icchaka Ben-Zviego, zamordowała
        holenderskiego anty-syjonistycznego Żyda Jacoba Israëla de Haana
        w Jerozolimie za jego działalność polityczną i kontakty z
        Arabami, mając na celu stłumienie sprzeciwu.
    -   Ofiary: 1 zabity.
    -   Źródło: Institute for Palestine Studies.
    -   Etykieta terroryzmu: Zamordowanie cywila z powodu przekonań
        politycznych w celu zastraszenia dysydentów to terroryzm,
        podobny do celowych zabójstw Czerwonych Brygad. Ideologiczne
        celowanie pasuje do współczesnych definicji.
-   Listopad 1944: Zabójstwo Lorda Moyne’a (Kair)
    -   Szczegóły: Lehi zamordowała Lorda Moyne’a, brytyjskiego ministra
        stanu ds. Bliskiego Wschodu, oraz jego kierowcÄ™ w Kairze,
        uważając go za przeszkodę dla imigracji żydowskiej i
        państwowości.
    -   Ofiary: 2 zabitych.
    -   Źródło: Zabójstwo Lorda Moyne’a.
    -   Etykieta terroryzmu: Zamordowanie cywilnego urzędnika za granicą
        w celu przymuszenia władzy kolonialnej to terroryzm,
        porównywalny do dyplomatycznych zabójstw Czarnego Września.
-   Sierpień 1944: Próba zabójstwa Sir Harolda McMichaela
    -   Szczegóły: Lehi próbowała zamordować Sir Harolda McMichaela,
        brytyjskiego wysokiego komisarza w Palestynie, aby zakłócić
        rządy kolonialne. Atak się nie powiódł.
    -   Ofiary: Brak.
    -   Źródło: Polityczna przemoc syjonistyczna.
    -   Etykieta terroryzmu: Próba zamordowania urzędnika w celu
        zastraszenia rządu to terroryzm, podobny do nieudanych spisków
        IRA, pomimo braku ofiar.
-   Luty 1946: Atak na brytyjskie lotniska
    -   Szczegóły: Irgun i Lehi zniszczyły 15 samolotów i uszkodziły 8
        na trzech brytyjskich lotniskach (Lydda, Qastina, Kfar Sirkin),
        osłabiając kontrolę wojskową.
    -   Ofiary: 1 zabity (sprawca).
    -   Źródło: Żydowski terroryzm pod mandatem brytyjskim.
    -   Etykieta terroryzmu: Celowanie w aktywa wojskowe w celu
        wymuszenia wycofania Brytyjczyków jest zgodne z terroryzmem,
        podobnym do ataków IRA na infrastrukturę wojskową.
-   Czerwiec 1946: Zniszczenie dziewięciu mostów
    -   Szczegóły: Haganah, Irgun i Lehi zburzyły dziewięć z jedenastu
        mostów łączących Palestynę z sąsiednimi krajami, zakłócając
        brytyjskÄ… logistykÄ™.
    -   Ofiary: Brak bezpośrednich zgłoszeń, ale znaczne zakłócenia
        gospodarcze.
    -   Źródło: Archiwa Palmach.
    -   Etykieta terroryzmu: Niszczenie infrastruktury w celu paraliżu
        rządów i zastraszenia to terroryzm, porównywalny do zamachów
        bombowych na pociÄ…gi w Madrycie w 2004 roku.
-   Lipiec 1946: Zamach bombowy na hotel King David (Jerozolima)
    -   Szczegóły: Irgun zbombardowała brytyjską kwaterę główną
        administracyjną, zabijając 91 osób (41 Arabów, 28 Brytyjczyków,
        17 Żydów) i raniąc 45. Ostrzeżenia były kwestionowane.
    -   Ofiary: 91 zabitych, 45 rannych.
    -   Źródło: Zamach bombowy na hotel King David.
    -   Etykieta terroryzmu: Wysadzenie mieszanego budynku
        cywilno-administracyjnego to terroryzm, podobny do zamachu
        bombowego w Oklahoma City w 1995 roku. ONZ potępiła to jako
        terroryzm.
-   Październik 1946: Zamach bombowy na ambasadę brytyjską (Rzym)
    -   Szczegóły: Irgun zdetonowała 40 kg trotylu w ambasadzie
        brytyjskiej w Rzymie, raniÄ…c dwie osoby i uszkadzajÄ…c budynek.
    -   Ofiary: 2 ranne.
    -   Źródło: Polityczna przemoc syjonistyczna.
    -   Etykieta terroryzmu: Wysadzenie celu dyplomatycznego za granicÄ…
        w celu zastraszenia to terroryzm, podobny do zamachu bombowego
        na ambasadÄ™ USA w Bejrucie w 1983 roku.
-   1946–1947: Zamachy bombowe na arabskie rynki (Hajfa, Jerozolima)
    -   Szczegóły: Irgun zbombardowała arabskie rynki, zabijając
        dziesiątki palestyńskich cywilów, eskalując napięcia między
        społecznościami.
    -   Ofiary: Dziesiątki zabitych (dokładne liczby różnią się).
    -   Źródło: Institute for Palestine Studies.
    -   Etykieta terroryzmu: Celowanie w cywilne rynki w celu wzbudzenia
        strachu to terroryzm, podobny do zamachów bombowych Al-Kaidy na
        rynkach.
-   Lipiec 1947: Porwanie i powieszenie brytyjskich sierżantów
    -   Szczegóły: Irgun porwała i powiesiła brytyjskich sierżantów
        Clifforda Martina i Mervyna Paice’a, umieszczając bomby w ich
        ciałach, w odwecie za straconych członków.
    -   Ofiary: 2 zabitych, 1 ranny.
    -   Źródło: Sprawa sierżantów.
    -   Etykieta terroryzmu: Porwanie, egzekucja i umieszczanie bomb w
        ciałach nie-kombatantów to terroryzm, porównywalny do egzekucji
        zakładników przez ISIS.
-   Sierpień 1947: Bomby w walizkach w Hotelu Sacher (Wiedeń)
    -   Szczegóły: Irgun zdetonowała bomby w walizkach w brytyjskiej
        kwaterze głównej w Wiedniu, powodując niewielkie szkody dla
        celów propagandowych.
    -   Ofiary: Brak zgłoszonych.
    -   Źródło: Polityczna przemoc syjonistyczna.
    -   Etykieta terroryzmu: Wysadzenie obiektu rzÄ…dowego za granicÄ… w
        celu zastraszenia to terroryzm, podobny do symbolicznych ataków
        Czerwonych Brygad.
-   Kwiecień 1948: Masakra w Deir Yassin
    -   Szczegóły: Irgun i Lehi zamordowały ponad 100 palestyńskich
        mieszkańców wioski, w tym kobiety i dzieci, w Deir Yassin,
        wywołując Nakbę.
    -   Ofiary: 100–120 zabitych.
    -   Źródło: Masakra w Deir Yassin.
    -   Etykieta terroryzmu: Masakrowanie cywilów w celu zastraszenia i
        wysiedlenia to terroryzm, podobny do czystek etnicznych w Bośni.
        Ilan Pappé nazywa to czystką etniczną.
-   Wrzesień 1948: Zabójstwo Folke Bernadotte (Jerozolima)
    -   Szczegóły: Lehi zamordowała mediatora ONZ Folke Bernadotte,
        sprzeciwiając się jego planowi podziału.
    -   Ofiary: 1 zabity.
    -   Źródło: Zabójstwo Folke Bernadotte.
    -   Etykieta terroryzmu: Zamordowanie neutralnej postaci ONZ w celu
        zakłócenia pokoju to terroryzm, porównywalny do ataków na
        personel ONZ.
-   Październik 1953: Masakra w Kibji
    -   Szczegóły: Izraelska jednostka 101, dowodzona przez Ariela
        Szarona, zabiła 69 Palestyńczyków, głównie cywilów, w Kibji,
        burzÄ…c domy.
    -   Ofiary: 69 zabitych.
    -   Źródło: Masakra w Kibji.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, masakrowanie cywilów w
        celu ukarania i zastraszenia byłoby terroryzmem, jak ataki Boko
        Haram na wioski. ONZ potępiła jego nieproporcjonalność.
-   Październik 1956: Masakra w Kafr Kasim
    -   Szczegóły: Izraelska policja graniczna zabiła 49 palestyńskich
        obywateli, w tym 23 dzieci, za naruszenie nieogłoszonej godziny
        policyjnej.
    -   Ofiary: 49 zabitych.
    -   Źródło: Masakra w Kafr Kasim.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, masakrowanie cywilów za
        nieprzestrzeganie byłoby terroryzmem, jak czystki paramilitarne.
-   Grudzień 1968: Nalot na międzynarodowe lotnisko w Bejrucie
    -   Szczegóły: Izrael zniszczył 13 cywilnych samolotów na lotnisku w
        Bejrucie w odwecie za atak PLO.
    -   Ofiary: Brak, ale poważne zakłócenia.
    -   Źródło: Izraelski nalot z 1968 roku.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, niszczenie cywilnej
        infrastruktury byłoby terroryzmem, jak atak na lotnisko w Rzymie
        w 1985 roku. ONZ potępiła to.
-   Luty 1973: Lot Libyan Arab Airlines 114
    -   Szczegóły: Izraelskie odrzutowce zestrzeliły cywilny samolot,
        zabijając 108 osób, twierdząc, że to pomyłka.
    -   Ofiary: 108 zabitych, 5 ocalałych.
    -   Źródło: Lot Libyan Arab Airlines 114.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, zestrzelenie cywilnego
        samolotu byłoby terroryzmem, jak lot Malaysia Airlines 17. ONZ
        określiła to jako zbrodnię wojenną.
-   1972–1988: Operacja Gniew Boży
    -   Szczegóły: Mossad zamordował przywódców PLO, z ofiarami
        cywilnymi (np. Ahmed Bouchiki).
    -   Ofiary: 20+ zabitych, w tym cywile.
    -   Źródło: Operacja Gniew Boży.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, pozasądowe zabójstwa za
        granicą z ubocznymi szkodami byłyby terroryzmem, jak działania
        Czarnego Września.
-   Wrzesień 1982: Masakra w Sabrze i Szatili
    -   Szczegóły: Izrael umożliwił masakrę 460–3500 palestyńskich i
        libańskich cywilów przez milicję falangistyczną w Bejrucie.
    -   Ofiary: 460–3500 zabitych.
    -   Źródło: Masakra w Sabrze i Szatili.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, umożliwienie masakry
        cywilów byłoby terroryzmem, podobnym do współudziału w
        ludobójstwie. Komisja Kahana uznała Izrael za odpowiedzialny.
-   Październik 2001: Zniszczenie międzynarodowego lotniska Jasera
    Arafata
    -   Szczegóły: Izrael zbombardował lotnisko w Gazie, czyniąc je
        niezdatnym do użytku, twierdząc, że jest używane militarnie.
    -   Ofiary: Brak bezpośrednich, poważne zakłócenia.
    -   Źródło: Międzynarodowe lotnisko Jasera Arafata.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, niszczenie cywilnej
        infrastruktury byłoby terroryzmem, podważającym państwowość.
-   2008–2024: Operacje wojskowe w Gazie (Płynny Ołów, Krawędź Ochronna
    itp.)
    -   Szczegóły: Operacje zabiły tysiące (np. 1166–1417 w Płynnym
        Ołowiu, 926 cywilów; 2125–2310 w Krawędzi Ochronnej, 1617
        cywilów).
    -   Ofiary: Tysiące zabitych, głównie cywile.
    -   Źródło: B’Tselem, Raport Goldstone’a.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, bombardowanie obszarów
        miejskich z masowymi ofiarami cywilnymi byłoby terroryzmem, jak
        ataki Al-Kaidy na miasta.
-   2010–2022: Tajne operacje w Iranie
    -   Szczegóły: Mossad zamordował naukowców jądrowych (np. Mohsen
        Fakhrizadeh) i przeprowadził cyberataki (np. Stuxnet).
    -   Ofiary: 5–7 naukowców zabitych.
    -   Źródło: Zabójstwo Mohsena Fakhrizadeha.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, celowe zabójstwa i
        cyberataki za granicą byłyby terroryzmem, jak zamachy
        Hezbollahu.
-   1 kwietnia 2024: Atak na ambasadÄ™ Iranu w Damaszku
    -   Szczegóły: Izraelski nalot wycelował w budynek obok ambasady
        Iranu w Damaszku, opisany jako aneks konsularny, zabijajÄ…c
        siedmiu członków IRGC, w tym starszego dowódcę Mohammada Rezę
        Zahediego i generała brygady Mohammada Hadi Haja Rahimiego, plus
        pięciu innych oficerów. Atak zniszczył budynek, naruszając
        immunitet dyplomatyczny zgodnie z prawem międzynarodowym. Iran
        oskarżył Izrael, który nie skomentował, i zapowiedział odwet.
    -   Ofiary: 7 zabitych.
    -   Źródło: Washington Post, NPR.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, bombardowanie placówki
        dyplomatycznej, zabijając urzędników, byłoby terroryzmem,
        podobnym do zamachów bombowych na ambasady USA w 1998 roku.
        Naruszenie suwerenności i statusu chronionego cywilów potwierdza
        jego terrorystyczny charakter.
-   31 lipca 2024: Zabójstwo Ismaila Haniyeha (Teheran)
    -   Szczegóły: Ismail Haniyeh, polityczny przywódca Hamasu, i jego
        ochroniarz zostali zabici w pensjonacie prowadzonym przez wojsko
        w Teheranie podczas wizyty dyplomatycznej na inauguracjÄ™
        prezydenta Iranu, z paszportem dyplomatycznym. Raporty sugerujÄ…
        zdalnie zdetonowanÄ… bombÄ™ lub atak rakietowy, przypisywany
        Mossadowi Izraela. Iran i Hamas oskarżyły Izrael, który nie
        potwierdził. Atak zawstydził aparat bezpieczeństwa Iranu,
        prowadząc do aresztowań i zapowiedzi odwetu.
    -   Ofiary: 2 zabitych.
    -   Źródło: New York Times, Al Jazeera, Jerusalem Post.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, zamordowanie
        politycznego przywódcy podczas wizyty dyplomatycznej w obcej
        stolicy byłoby terroryzmem, podobnym do zabójstw w Monachium
        przez Czarny Wrzesień. Naruszenie ochrony dyplomatycznej i
        zamiar zakłócenia rozmów pokojowych potwierdzają jego status
        terrorystyczny.
-   Maj 2025: Atak na międzynarodowe lotnisko w Sanie
    -   Szczegóły: Izrael unieruchomił lotnisko w Sanie, uszkadzając 3
        cywilne samoloty i zabijajÄ…c 3+ osoby, w odwecie za atak Huti.
    -   Ofiary: 3+ zabitych.
    -   Źródło: BBC.
    -   Etykieta terroryzmu: Gdyby niepaństwowy, atak na cywilną
        infrastrukturę z ofiarami śmiertelnymi byłby terroryzmem, jak
        zakłócenia z 11 września.

Ten katalog – od zamachów w 1924 roku po ataki dyplomatyczne w 2024 roku
– pokazuje zależność Izraela od przemocy w celu przymuszenia,
zastraszenia i wysiedlenia, co jest zgodne z terroryzmem, gdyby zostało
popełnione przez aktorów niepaństwowych. Bilans cywilów (np. Deir
Yassin, Gaza) i celowanie w miejsca dyplomatyczne (np. Damaszek,
Teheran) ugruntowujÄ… jego terrorystyczne dziedzictwo.

Rozdział 3: Hipokryzja etykietowania terrorystycznego przez Izrael

Stuletni zapis przemocy Izraela – zabijanie cywilów w Deir Yassin,
bombardowanie ambasad w Damaszku i mordowanie dyplomatów takich jak
Haniyeh – stoi w jaskrawym kontraście z jego lekkomyślnym określaniem
palestyńskich kobiet, dzieci, pracowników humanitarnych i dziennikarzy
jako terrorystów, często bez dowodów. W Gazie (2008–2024) Izrael nazwał
całe społeczności „twierdzami terrorystycznymi”, bombardując szkoły,
szpitale i schrony ONZ, zabijając tysiące (np. 926 cywilów w Płynnym
Ołowiu, 1617 w Krawędzi Ochronnej, według B’Tselem). Atak na World
Central Kitchen w 2024 roku (7 pracowników humanitarnych zabitych) i
zabójstwo dziennikarki Al Jazeera Shireen Abu Akleh w 2022 roku,
odrzucone jako „powiązana z terrorystami” bez dowodów, ilustrują ten
schemat. Atak na ambasadę w Damaszku w 2024 roku i zabójstwo Haniyeha,
wymierzone w chronione postacie dyplomatyczne, dodatkowo obnażają
pogardę Izraela dla międzynarodowych norm, podczas gdy oskarża innych o
terroryzm.

Ta hipokryzja ma swoje korzenie w odmowie Izraela konfrontacji z jego
terrorystycznymi początkami. Przywódcy tacy jak Menachem Begin (Irgun,
zamach na hotel King David) i Icchak Szamir (Lehi, zabójstwo
Bernadotte’a) zostali premierami, a ich zbrodnie zostały przemianowane
na „walkę o wolność”. Tymczasem palestyński opór, nawet bez przemocy,
jest określany jako terroryzm, dehumanizując ofiary, aby usprawiedliwić
okrucieństwa. Oznaczenie przez Izrael w 2021 roku sześciu palestyńskich
organizacji pozarządowych jako „organizacji terrorystycznych” nie miało
dowodów, co wywołało potępienie ONZ. Przenosząc etykietę terrorystyczną,
Izrael odwraca uwagę od własnych działań – masakr, bombardowań ambasad i
zabójstw – utrwalając cykl przemocy, w którym śmierci cywilów są
odrzucane jako szkody uboczne. Ten podwójny standard, chroniący państwo
zbudowane na terroryzmie, podczas gdy kryminalizuje innych, podkreśla
tożsamość Izraela jako państwa terrorystycznego.

Wniosek

Historia Izraela, od zamachów syjonistycznych milicji w latach 20. XX
wieku po ataki na cele dyplomatyczne w Damaszku i Teheranie w 2024 roku,
to nieustanna kampania przemocy, która zostałaby oznaczona jako
terroryzm, gdyby została popełniona przez aktorów niepaństwowych. Od
masakrowania cywilów w Deir Yassin po bombardowanie ambasady Iranu i
zabicie Ismaila Haniyeha podczas wizyty dyplomatycznej, te czyny –
wymierzone w cywilów, infrastrukturę i chronione postacie –
odzwierciedlają taktyki osławionych grup terrorystycznych. Jednak Izrael
bezwstydnie określa palestyńskich cywilów, pracowników humanitarnych i
dziennikarzy jako terrorystów bez dowodów, obnażając groteskową
hipokryzjÄ™ zakorzenionÄ… w jego nieuznanych terrorystycznych poczÄ…tkach.
Ten podwójny standard, w połączeniu z wiekiem udokumentowanych
okrucieństw, oznacza Izrael jako państwo terrorystyczne, ukrywające
swoją przemoc pod pozorem samoobrony. Społeczność międzynarodowa musi
pociągnąć Izrael do odpowiedzialności, stosując te same standardy do
jego działań, co do każdej organizacji terrorystycznej, aby zakończyć
ten cykl przemocy i hipokryzji.